672

من اینجوری نبودم ،جدیدا خیلی تُخس شدم اما همه اینا برمیگرده به جوونی آدم ،مثلا بین سن ۱۸‌تا ۲۵ ،من خوب بودم،عاشق بودم،مهربون بودم ،دلم میرفت واسه شنیدن صدای بعضی آدما، اما بعد .... یهو میشکنی ! آدما هی ازت رد میشن ،آدما تورو نمیبینن ،آدما تو تصمیماتی که میگیرن تورو آدم حساب نمیکنن،آدما واسه درد و دل فقط باهاتن،آدما گوه میزنن به احساساتی که داری،تورو مقایسه میکنن. بازم بگم؟! اون وقت شدم اینی که الان هستم،کم حرف ،سرد ،بدون عاطفه ...بدونه ذره ی دلبستگی به آدمای این دنیا ...

+ نوشته شده در ساعت 11:32 توسط حمید  |