من هیچوقت آدم شادی نبودم،همیشه خودم رو کنج خلوت و تنهایی بردم ،نمیدونم این خوبه یا بد، اما این مدلی بودم دیگه ،کاریش نمیشد کرد ،به قول مامانم تو حتی با خودتم قهری! آره واقعا من با خودم هم قهرم ،مدلم اینجوریه.من واقعا از حرف زدن با آدم ها حس خوبی نمیگیرم ،از درد و دل کردن با آدما فراری هستم .انتخاب کردم ! که همه چی درون خودم باشه. صبح تا شب اتفاقاتی که میوفته همش سپرده میشه به درون خودم، ن همیشه میگه تو یه روز از درون منفجر میشی! به نظرتون یه آدم چجوری میتونه از درون منفجر بشه..؟
برچسب : نویسنده : ymard بازدید : 32